Post image for Een slimme meid… trekt zich niets aan van de overheid

Ons land behoort tot de landen met de ‘oudste’ moeders van een eerste kind. Was in 1980 de gemiddelde leeftijd waarop een vrouw haar eerste kind kreeg 25.6 jaar, in 2004 was die leeftijd al gestegen naar 29.4. Onlangs op RTL4 bij Editie NL mocht ik iets zeggen over de cijfers van het CBS die laten zien dat moeder worden onder de dertig weer toeneemt. In 1970 kreeg nog negentien procent van de twintigers een kind, terwijl dat in 2004 daalde naar nauwelijks tien procent. Nu krijgt bijna tien en een half procent van de twintigers een kind. Een (lichte) stijging dus weer.

Je gaat niet zomaar thuis zitten
‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’. Zo werden wij tijdens onze middelbare schoolperiode (jaren tachtig) aangespoord om door te leren en voorbereid te zijn op een werkzaam leven. Discussies gingen over het ten gelde maken van het in jou geïnvesteerde studiegeld. Kinderen krijgen was voor later zorg. Immers je ging niet studeren om vervolgens thuis te gaan zitten moederen.

Die zorg kwam inderdaad later. Cijfers laten zien dat kinderen krijgen op latere leeftijd vaker problemen geeft. Waar je onder de dertig – zonder medisch ingrijpen – negen procent kans hebt om ongewild kinderloos te blijven, loopt dat boven de dertig op naar dertien procent. Mét medisch ingrijpen is die kans onder de dertig jaar drie procent. Boven de dertig jaar is dat acht procent. Na je veertigste neemt de kans op zwangerschap, al dan niet met medische hulp, drastisch af en na je vijfenveertigste is de kans bijna nul. Behalve een verhoogde kans op miskramen en afwijkingen is er na je dertigste ook een verhoogd risico op borstkanker. En boven de leeftijd van 35 – 45 jaar, zijn de aantallen en verhalen met betrekking tot complicaties bij de kinderwens indrukwekkend.

Recht op IVF
Waar vroeger de discussie ging over het recht op de pil gaat het nu over het recht op IVF. De opgebouwde carrière wordt door de verlate kinderwens – al dan niet in combinatie met een intensief IVF traject – alsnog onderbroken. Is feminism failing women is een uit Amerika overgewaaide vraag. Dit mede naar aanleiding van series als Sex and the City en (al dan niet) humoristisch ingestoken boeken over vrouwen in een spagaat. Die of de ware niet tegenkomen of maar geen moeder worden, of de combinatie van carrière en gezin erg zwaar vinden.

Intermediair sprak in een artikel over BAM moeders (bewust alleenstaande moeders met de nadruk op bewúst móeder). Vrouwen die in tegenstelling tot BOM moeders (bewust ongehuwd) een kind zonder man kregen. Niet omdat ze een man niet nodig vonden, maar omdat de juiste niet (meer) langskwam. En in Opzij stond kort geleden zelfs een stuk over zogenaamde ‘kroegbaby’s’. Baby’s van moeders die in de kroeg een one night stand opduiken met als doel zwanger te worden. Geen tijd om nog langer op mister right te wachten.

Een slimme meid krijgt kinderen op tijd
In 2004 kwam toenmalig minister Borst met de herziene leus ‘een slimme meid krijgt haar kinderen op tijd’. En deelnemers van een recent onderzoek door Libelle, zien de leeftijd van 27 jaar als ideale leeftijd om moeder te worden. Tijdens mijn lezingen voor studentes hoor ik positievere geluiden over kind en gezin dan toen ik zelf nog in de collegebanken zat. Met daarbij liever een vader die op zondag het vlees snijdt, dan een vader die een keer in de twee weken op zaterdag de kinderen haalt. Zijn we daarmee niet weer terug bij af? En hebben die beschreven campagnes ooit wel bestaansrecht gehad?

Overheid als voorlichter
Het besluit aan kinderen te beginnen is een persoonlijke beslissing en afhankelijk van veel – niet altijd even grijpbare – factoren met goede argumenten voor iedere keuze. Moet de overheid zich daar wel mee bemoeien? Voor hen is hooguit een voorlichtende rol weggelegd om te wijzen op de voor en- nadelen van het later krijgen van kinderen. Én de overheid moet –tesamen met het bedrijfsleven- daarnaast goed nadenken over de mogelijkheden om vrouwen, die ervoor kiezen eerst een paar jaar een gezin op te bouwen, daarna soepel de arbeidsmarkt in te laten stromen